First things first: net teruggekeerd in ons koude landje moeten we ons gelijk het eerste weekend alweer melden bij de lange termijn voorbereidingsmiddag voor de Small Ships Race. Een sympathiek initiatief van de Toerzeilers; een evenement toegankelijk voor zowel leden als niet-leden.
De Small Ships Race is bedoeld voor schippers van een klein schip (maximaal 24 ft of 7,50 m.) die de oversteek IJmuiden-Lowestoft op eigen kiel willen maken. Een race voor “kleine schepen met grote schippers”. Kleine bootjes worden vaak vergeten. Er zijn er niet zoveel en ze zijn ze nu eenmaal niet zo snel als hun grote broers. Kortom ze worden binnen de vereniging vaak beschouwd als “a pain in the ass”.
Simon, fervent solo-zeezeiler met zijn "Flecha Verde" Kolibri 560, vond dat hij daaraan iets moest doen; hij bedacht de genoemde race en ging voortvarend te werk. Er werd een commissie van kundige personen samengesteld; het maandblad “Zeilen” werd ingeschakeld om de publiciteit ter hand te nemen en op de HISWA volgde een presentatie over de race. Even later werd de website gelanceerd (www.smallshipsrace.nl) en de inschrijving geopend. En wie waren de eerste twee deelnemers die zich inschreven? Juist, twee North Beaches: de “Sylke” van ons en de “Parel” van Jur Pels. Over enthousiaste schippers gesproken! Ondertussen hebben zich tien boten ingeschreven. Buiten de Kolibri’s nog een Beneteau First 22, een Waarschip 660, een Kelt 620, een Sprinta 70, een Dehler Delanta en een Hylperboat kits. Er komen naar verwachting nog wel wat meer deelnemers bij en uiteindelijk hopen we met een boot of 20 de oversteek te maken. Tijdens het Pinksterweekend, begin juni. Een heel spannend vooruitzicht.
Wat mij betreft zijn er drie dingen waarover ik me zorgen maak: 1) hoe wordt het weer 2) blijven we ’s nachts wakker en 3) worden we niet zeeziek. Wat zou het jammer zijn als het bij het vertrek te hard waait en de tocht moet worden afgeblazen. Dat zou een verschrikkelijke domper zijn. Wakker blijven is ook een punt. Volgens Simon houdt de adrenaline je ’s nachts wel op de been. Maar we zijn wel eens vaker overgestoken. Het staat me nog levendig voor ogen hoe koud het ’s nachts kan zijn als je buiten stilzit, hoe weinig je soms ziet en hoe lang een wacht dan duurt.. Heel erg snel zeeziek zijn we gelukkig geen van beiden, maar ja, je weet het nooit. Als je dan maar samen bent, dan heb je wel een probleem. Daarom denken we er over een derde bemanninglid mee te nemen zodat we wat dit betreft wat meer speling hebben.
Het wordt voor mij niet de eerste keer dat ik met een "Small Ship" het traject afleg. Als 18-jarige ben ik met mijn broer en schoonzus voor het eerst overgestoken in een Friendship 23. We voeren IJmuiden uit met windkracht 6. Mijn broer werd al gauw zeeziek en lag vervolgens de hele reis voor oud vuil op de grond in de kajuit "in de weg te liggen" en beroerd te wezen. Totdat we aan de overkant hem wekten met de mededeling dat we er waren. Dat waren nog eens tijden zonder GPS, maar met sleeplog en radiorichtingzoeker! Aan onze boot zal het eventueel mislukken van het avontuur niet liggen. Zij is zo zeewaardig en goed uitgerust als een boot van die lengte maar kan zijn. Dat hebben we natuurlijk al uitgebreid ondervonden toen we haar ophaalden uit Engeland. Nog wat "luxe" aanvullingen erbij en wij zijn er klaar voor!
