80. Numansdorp

We lagen schitterend, midden in de havenkom dus, aan het terras. We hebben de hele avond lekker uit de wind buiten gezeten en mensen gekeken. Verderop in het kanaal zat iedereen binnen in zijn bootje, met de verwarming aan. Maar onze luxe had wel zijn prijs, want het praten en lachen op de kant ging nog tot diep in de nacht door. Geef ze eens ongelijk, het is zaterdagavond en het is vakantie. Om half 6 vanmorgen hoorde ik twee kroegtijgers nog afscheid nemen en elkaar "welterusten" wensen! Lang uitgeslapen en uitgebreid ontbeten. Daarna een wandeling door het plaatsje gemaakt. Erg veel winkels, oude pandjes maar ook veel nieuwe huizen. Het is hier vast niet slecht wonen. Tegen twaalven het Haringvliet weer op. Er is weinig wind. Elke keer een vlaagje en dan weer niets. Ondanks de donkere luchten is het heerlijk weer. De jas hoeft nu eens niet aan. Dit is wel het tegengestelde van gisteren. Toen houwen en keren, omdat "de uiers haaks onder de koeien op de dijk stonden" (volgens mij een typisch Zeeuws gezegde omdat ik het nog niet eerder heb gehoord...), nu bruisen we zachtjes door het water. Het is opvallend hoe rustig het hier is, en dat op zondag. Op het water heerst een doodse stilte. Het is niet druk en er varen ook bijna geen motorboten.














We kijken met belangstelling naar de gele moorings die hier langs de oevers zijn neergelegd. We wisten niet dat die hier ook bestonden. Doet een beetje Engels aan. De zon breekt door, het wordt zelfs nog warm. Ook hier zijn kleine vliegjes. Ze zijn gelukkig niet zo irritant als op het IJsselmeer.



En ja, we kunnen inderdaad onder de Haringvlietbrug door. Van dichtbij lijkt zo'n brug altijd te laag. Direct daarna duiken we de haven van Numansdorp in. Ook deze haven heeft plenty plek. Van een vaste ligplaatshouder horen we dat dat in de meeste havens in Zeeland het geval is. Vanwege de recessie, naar hij aanneemt. Dat is mooi voor ons. We hoeven dus niet bang te zijn dat we ergens  worden. We maken het schip schoon (een dag IJmuiden en alles is zwart) en daarna onszelf. Verrukkelijke douches hier... Er is ook een wasmachine en een droger, dus die proberen we gelijk ook maar uit. Jammer, maar het is uitgestorven in de haven; niemand om een praatje mee te maken. Straks een lekker wijntje en lekker eten en morgen weer verder.

79. Middelharnis

Gisteravond nog de bemanning van de "Balans" tegengekomen. Zij lagen ook in de haven. Net vanuit IJmuiden gearriveerd. Vorig jaar hebben we gezamenlijk met de Waddentocht van de Toerzeilers meegedaan. Verschrikkelijk weer gehad toen (en dat schept een band!). Ook zien we de "Ritme" van Olav Cox in de haven liggen. We hebben natuurlijk het boek over zijn wereldreis gelezen, maar gebruiken nu deze vakantie zijn "Vaarwijzer voor het Deltagebied" als onze bijbel. Om half 8 vertrekken we uit Scheveningen. De beloofde windkracht 3 tot 4 blijkt alweer niet te kloppen. Wind voorspellen blijft moeilijk blijkbaar. Nog in de havenmond trekken we er gelijk al een rif in. Het is zeker windkracht 5 buitengaats en er staat een dikke branding. De voorpunt duikt regelmatig onder 
water. 

 


We wind tot aan de wind. Bij vlagen windkracht 6. Er staan kanjers van golven. Je kan beter niet naar achter en opzij kijken, want je zou er bijna bang van worden... De boot gedraagt zich weer als een echte gentleman (zoals haar vaargedrag ooit eens in een test is beschreven). Ze glijdt rustig door diepe dalen en over hoge bergen. De hond is bang en zit te trillen op schoot. Nu en dan is er een breker die kapotslaat tegen de zij- of onderkant van de boot en de arme Joris krijgt weer een plens water over zijn kop. Vindt hij niet leuk... We hebben de kajuitingang goed afgesloten. Er komt gelukkig ook geen druppel water binnen. 



Wanneer Bob nodig een plasje moet plegen, gebruikt hij voor het eerst daarvoor zijn gekregen "pleevc", een door Riemer deskundig vervaardigd stuk pvc buis bij wijze van zeilersurinaal. Niks geen gedoe met alle luiken openen en alle lagen kleren uitpellen, maar gewoon in het zeilpak naar binnen schuiven. Ziet er hilarisch uit, maar werkt uitstekend! In de Maasgeul moeten we uitwijken voor drie schepen. Het water is daar een grote heksenketel; een mega centrifuge. Enorme golven komen van alle kanten. We worden van links naar rechts en van boven naar onder gesmeten. Gelukkig zijn we niet zeeziek en ook niet bang. We hebben alle vertrouwen in de boot en zien het maar weer als een mooie ervaring erbij. Na de Maasgeul wordt het iets rustiger. Het rif kan er uit. We hebben voor ons doen enorme snelheden gemaakt van ruim 7 knopen. We zijn dan ook een beetje te vroeg bij het Slijkgat: we krijgen wat stroom tegen. Er komt ook nog even een bui langs waardoor de wind weer aantrekt. We redden het net zonder opnieuw een rif te steken en we stuiven op topsnelheid door. Het miezert de hele weg al, het blijft bewolkt en we krijgen het een beetje koud. Het is ook maar 16 graden, en dat midden in de zomer! De Goereese sluis is zo genomen en dan zitten we op het rustiger water van het Haringvliet. De Marina van Stellendam ziet er koud, winderig en ongezellig uit. We gaan dus nog maar even een uurtje door, naar Middelharnis (waarom zeg ik toch steeds Middelharnas?). Daar komen we na in totaal 8 uur varen terecht midden in het dorp (of stad?), in een box in de havenkom, bijna aan het terras van een populair cafe. 






De winkels zijn nog open. Gauw wat boodschappen doen voor het weekend. Allemaal lekkere dingen ingeslagen want we vinden dat we dat nu wel hebben verdiend. We zitten gezellig in de kuip te borrelen en de krant te lezen. Op de achtergrond het geroezemoes van de mensen op het terras. Dit is vakantie zoals we ons vakantie voorstellen!

78. Scheveningen

Geen oog dichtgedaan vanwege het lawaai van de kermis en vanwege de hoofdpijn die mij al een tijdje dwarszit. Om half 6 zijn we op en om half 7 varen we tussen de pieren door. Vroeg voor ons doen, en dan nog hebben we onszelf een uurtje cadeau gedaan want eigenlijk was de ideale vertrektijd een uur eerder geweest... De wind is noordnoordoost, Beaufort 2 tot 3. Dat is wel erg bescheiden. Er staat nog een dikke deining van de afgelopen dagen, dus we stuiteren aardig op en neer. Tel daarbij op de hoofdpijn en mijn gebrek aan slaap en een kind snapt dat ik me de hele weg aardig katterig voel. Ik moet mijn uiterste best doen om niet zeeziek te worden. Ik lig de hele weg plat en voer niets uit. Alle zeilen staan bij, maar toch moet weer de motor aan want zo duurt het veel te lang: we willen graag zolang mogelijk de stroom mee hebben. Tussen 11 en 12 zijn we in Scheveningen. Ik kijk de havenmeester lief aan en hij heeft zowaar een box voor ons! Dan kunnen we morgen tenminste op tijd weg. Afgelopen nacht heeft het hier volgens hem zo potjevol gelegen dat je over de boten heen naar de overkant kon lopen. Dan heb je een groot probleem als je 's morgens eerder dan je buren weg wilt!




Halverwege de dag begin ik me steeds zieker te voelen. De hoofdpijn en de misselijkheid blijken de voorbode te zijn van een onvervalste migraineaanval. Helaas weet ik uit ervaring dat dat niet zomaar overgaat. De rest van de dag lig ik volgepropt met medicijnen, uitgeteld op bed. Volgens Bob lopen er de hele dag twee douanebeambten rond op de steigers. Hier en daar papieren controlerend van jachten en opvarenden. Dat hebben we nog niet eerder gezien. De volgende ochtend zit vertrekken er niet in. Ik heb nog niets binnengehouden en sta te zwabberen op mijn benen. We boeken dus maar een dagje Scheveningen bij en ik doe het rustig aan met veel kopjes thee en veel droge biscuitjes. Met een krantje erbij hang ik op de bank. Morgen weer een dag!

77. IJmuiden



Gisteravond kwamen inderdaad Riemer en zijn vriendin nog even langs. Heel gezellig. De Rocinant had alleen wat problemen met de motor. Ook daar is nog even naar gekeken, maar een kant-en-klare oplossing was niet voorhanden. Vanmorgen op tijd uit Enkhuizen vertrokken. Wederom weinig wind maar ditmaal wel droog en een wat aangenamere temperatuur. Er zit verbetering in! Het zeilen stelde echter niets voor. Dus maar weer de motor erbij aan. Onze arme Yanmar maakt deze dagen wel overuren.  



Onderweg de weerberichten voor de komende dagen bestudeerd. Dat ziet er goed uit. We besluiten daarom door te varen naar IJmuiden zodat we morgen toch naar Scheveningen kunnen vertrekken. De omstandigheden zijn te mooi om dit ritje buitenom te laten liggen. Mocht het op de terugweg slecht weer zijn, dan kunnen we via de Staande Mastroute terug met het voordeel dat die route dan nog nieuw voor ons is. Een keer is leuk hoorden we al, tweemaal in dezelfde vakantie is een beetje teveel van het goede. Na 9,5 uur varen arriveren we in IJmuiden. De hond heeft zeer hoge nood en wij zijn het ook zat. Diesel bijgetankt en daarna lekker douchen. De "Noorderzon" met Joost en Gonnie ligt hier toevallig ook. Het is kermis op de wal. Gelukkig heb ik mijn oordopjes mee! Straks vroeg naar bed en morgen weer vroeg uit de veren.

76. Enkhuizen



We zijn dus al vroeg op pad en hijsen, heel optimistisch, gelijk het zeil. Alleen de wind wil maar niet komen. De voorspelling is 2 tot 4 west en later variabel. Maar het is meer 1 tot 2 zuidwest en dus recht tegen. We drijven met bijna anderhalve knoop richting Enkhuizen; met nu en dan een kleine opleving in een buitje. Voor de verandering een lekker motregentje op ons kop; dat schiet zo niet op. Dan de motor er maar weer bij. Het is nog stil op het IJsselmeer. Er vaart een enkel motorjacht. Het donkere weer zorgt wel voor mooie luchten! 




Doorgaan of stoppen in Enkhuizen? We varen al een paar uur op de motor/op het zeil/op de motor en ondanks een T-shirt, een trui, een dik vest, een zeilpak en een reddingsvest (i.v.m. de vele lagen kleren) heb ik het KOUD! De verwachtingen zijn dat het later op de middag harder gaat regenen. We hopen dan maar dat de wind morgen beter wordt en we houden het dus voor gezien. We verlangen - nu al - naar een gezellige havenkom en een borrel in de hand! We troosten ons met de gedachte: het is het begin van de vakantie: we moeten tenslotte eerst een beetje acclimatiseren en in het ritme komen! In de havenkom van Enkhuizen liggen we eerste rang. Er is nog een box vrij zodat we morgen kunnen vertrekken wanneer we willen zonder eerst op tig andere buren te moeten wachten die willen uitslapen... Ik loop met de hond te wandelen als ik de "Rocinant" met Riemer, onze opstapper van de SSR, zie binnenvaren. Misschien spreken we hem nog wel even. De lucht wordt inkzwart en het gaat inderdaad hard regenen. Kunnen we ons regententje ook weer eens uitproberen.

75. Lemmer

Als laatste regio krijgen we eindelijk vakantie. Ons oorspronkelijke doel, de Duitse Wadden, trek ons met dit wisselvallige weer niet zo. Bovendien is de groep waarbij we ons misschien konden aansluiten al te ver weg om nog in te halen. Er zijn al een paar verwaaidagen voorbij en we moeten nu toch eens beslissen wat we gaan doen en vertrekken. Uiteindelijk valt onze keus op Zeeland. We zijn met deze boot in Vlissingen geweest, maar verder alleen buitenlangs gevaren. Nu is de tijd gekomen om Zeeland eens van binnenuit te bekijken. De boot ligt midden in Friesland dus het is al een hele trip voordat we bij het Noordzeekanaal zijn. Daarvandaan buitenom naar Zeeland zou leuk zijn maar komt niet zo goed uit. Dan zouden we 's nachts om een uur of vijf uit IJmuiden moeten vertrekken. (En de volgende nacht vanuit Scheveningen...) Dat betekent - hond uitlaten en zo - om half vier opstaan. Het is wel vakantie hoor! Dan maar de Staande Mastroute, via Amsterdam of Haarlem? We zien wel hoe op dat moment onze pet staat. We moeten in elk geval eerst richting Randstad.

Reisgenoot Joris De iPad gaat natuurlijk mee. Ik ga proberen om voor de verandering eens een dagelijkse blog bij te houden. Ik ben benieuwd of dat lukt en hoe het bevalt. De buienradar belooft nog steeds niet veel goeds. Friesland valt wel in de prijzen ditmaal. Een grote bui doet er de hele dag over om naar het oosten weg te trekken. Boffen wij even. We wachten en wachten maar het wordt niet beter. Uiteindelijk vertrekken we dan toch maar in de regen. Jammer, want gelijk de eerste dag is alles vies, nat en klam. Niet echt een vrolijk begin van de vakantie. Wanneer we in Lemmer aankomen, regent het nog steeds. Het dorp ligt vol met voornamelijk grote motorjachten. We stapelen als buitenste boot langszij een Hallberg Rassy 34 waarvan de eigenaar net terug is uit het ziekenhuis. Op de boot gevallen, schouder uit de kom en een scheurtje erin, waaraan hij een dezer dagen geopereerd moet worden. Tsja, zo kan je vakantie dus ook beginnen. Daarbij vergeleken is een beetje regen peanuts natuurlijk. We gaan lekker uit eten en vroeg naar bed. De opvarenden van de boot aan de wal willen natuurlijk (dat willen mensen die aan de kant liggen meestal) op tijd weg.

74. Vakantie

Bakken regen en harde wind. Het houdt maar niet op. Ik word er droevig van. Waar is het zomervakantiegevoel? En niet alleen dat van mij. Wat heb ik een medelijden met die kampeerders en bootjesmensen die dit al een week of drie achterelkaar beleven. Ik zou ze wel allemaal mee naar huis willen nemen. Ik zou ze direct onder een hete douche zetten, hun kleren wassen en drogen en ze lekker droog en warm onder de wol stoppen. Dit is echt, echt afzienDe groep Toerzeilers die naar Oost-Engeland gaat, ligt in IJmuiden verwaaid. Toerzeilers die richting Denemarken gaan, liggen al dagen verwaaid in Makkum. Een andere groep Toerzeilers, die op weg is naar de oostelijke Duitse Wadden, ligt al dagen "gevangen" op Borkum. Wij liggen ook verwaaid, maar dan in onze eigen achtertuin. We zijn niet vertrokken met dit weer. Thuisblijven en afwachten is op dit moment nog de beste optie. Ooit zal het weer opknappen!

73. Makkum binnendoor

Het is bijna vakantie. De maand huur van de box in Makkum loopt af en we willen de boot nu achter het huis hebben. Makkelijk om de boel nog even na te lopen, schoon te maken en in te pakken voordat we vertrekken. Zoals altijd als wij naar het zuiden willen, is de wind pal zuid. Het is bewolkt en regenachtig. De wind waait nu en dan >25 knopen. Niet fijn om zo over het IJsselmeer richting Workum te stuiteren. Bovendien hebben we deze route de laatste weken al een beetje te vaak naar ons zin met slecht weer gevaren. Nu even niet. Het is vakantietijd en het regent. Ik heb zo'n idee dat het straks voor de sluis van Workum best wel eens druk zou kunnen zijn. Laten we eens gek doen: we gaan bij Makkum de sluis door en via het binnenwater richting midden Friesland. Dat is er nog nooit eerder van gekomen. 





Door het Van Panhuyskanaal, onder Bolsward door, via IJlst, Sneek en het Snekermeer naar huis. Dat betekent dus het passeren van een werkende sluis, een openstaande sluis, negentien bruggen, twee spoorbruggen en drie aquaducten. Geen gekke score voor een gewone zaterdagmiddag! Gek genoeg gaat het allemaal best wel snel. Het is in deze hoek van Friesland erg stil. We komen bijna geen boot tegen. Om eerlijk te zijn: daar zal die ene bui (die al de hele middag duurt) ook wel debet aan zijn... De natuur onderweg is mooi; we genieten van het vlakke, frisse Friese land. Dankzij onze warme laarzen en goede zeilpakken worden we niet nat of koud. Dat helpt ook wel mee natuurlijk. We hebben het eigenlijk best naar onze zin! Lekkere krentebol en een kopje koffie erbij: zo houden we het prima uit. Na 5 uur varen, knopen we de boot vast achter het huis. Dat is, ondanks alle genomen obstakels, sneller dan via de geijkte route. Conclusie: een goed alternatief als we geen zin hebben om via Workum te gaan. Experiment geslaagd!

72. Lars en zijn Leisure

Sinds enige tijd volg ik de blog van een Leisure 17 zeiler op http://sailingleisure17.blogspot.com. Deze zeiler heeft ooit eens gereageerd op een blog van mij: “Prachtig verslagje! Zo begint een mens alweer te dromen van een eigen zeiljachtje”. Misschien aangestoken door onze verhalen (dat zou leuk zijn) heeft hij uiteindelijk ook een jachtje gekocht en zo is het begonnen. We lezen elkaars stukjes en zo nu en dan posten we een reactie. Hij vertelt een voor ons heel herkenbaar verhaal. Het enthousiasme over het hebben van een eigen boot -wij zijn aan onze zesde bezig- en het zo mooi mogelijk opknappen ervan -wij hebben er twee compleet gerenoveerd. Maar ja, we zijn in jaren dan ook wel wat ouder dan hij... 



Jammer genoeg woont hij in België en vaart hij in Zeeland. Te ver weg om hem in levende lijve te ontmoeten. Maar toch heel leuk om elkaars belevenissen zo op een afstand te volgen. Liggen we in de havenkom van Hindeloopen, zien we een dergelijk bootje binnenvaren. Hadden we een paar maanden geleden nog nooit van het merk gehoord, nu herkennen we het model van de foto’s van de blogger. Goh, het lijkt ook wel een Leisure 17! Onze belangstelling is gelijk gewekt. 

Er vaart een jonge jongen op de “Little Blue”. In zijn eentje. Onze Belgische blogger is dit weekend voor het eerst ook alleen met zijn boot op pad. Toevallig.  Wat later op de avond loopt de jongeman langs onze boot en begint een praatje. We maken kennis met Lars en nodigen hem uit aan boord. Wij zijn al aan de Schippersbitter toe, maar Lars krijgt keurig een kopje thee want hij is nog maar 15. Vijftien jaar en dan alleen met je eigen boot varen op het IJsselmeer! Hoe is dat zo gekomen? Lars heeft altijd met zijn ouders gezeild en heeft vorig jaar deze boot gekocht. Van zijn eigen met autowassen verdiende geld is hij hem aan het opknappen. Gelukkig heeft hij een handige opa die hem daarbij helpt. Tot nu toe heeft hij alleen de Friese Meren bevaren, maar nu heeft hij dan zijn vaargebied verlegd naar het IJsselmeer. Hij treft het net slecht want ’s middags heeft hij een flinke bui regen met onweer over zich heen gekregen. De boot is niet helemaal waterdicht en zowel hij als zijn voorraadkastje waren aardig nat. Maar Lars kan dat wel aan. Hij weet veel van zeilen én van boten. Heel veel, als je bedenkt dat hij nog maar vijftien is. Hij heeft meer dan genoeg ambities: zeilend de Atlantische Oceaan over, naar Patagonië, naar Alaska, hij wil overal wel heen. Fantastisch om te horen. Wat leuk dat zo’n jonge jongen al zo goed weet wat hij wil en er ook alles aan doet om dat te bereiken. Tel daarbij op dat het een leuke, sociale knaap is en je weet dat het hem hoogstwaarschijnlijk ook allemaal gaat lukken. Zijn ouders hebben een zoon om trots op te zijn; maar dat weten ze zelf vast ook al. Petje af voor jou Lars, en we komen je vast nog wel eens ergens tegen! En, als u ooit eens een goede opstapper voor een verre reis nodig hebt? Ik weet er één...

71. iPad

Wederom een versplinterd weekend zoals we de laatste weken wel vaker hebben gehad. Het begint met slecht weer: regen en harde wind; daarna klaart het wat op. De vrijdagmiddag en zaterdag gebruiken we daarom om wat te klungelen en vooral om te winkelen. Een iPad stond al langer op ons verlanglijstje en nu komt het er dan toch eindelijk van. Alhoewel we nog niet precies op de hoogte zijn van alle gebruiksmogelijkheden, lijkt het ons ideaal om straks zo'n ding mee te nemen op vakantie. Handig voor de mail, het internet, het lezen van boeken, het luisteren naar muziek, het bekijken van films, het spelen van spelletjes en - niet onbelangrijk - voor het bijhouden van mijn blog onderweg.


Dan heb je de knoop eindelijk doorgehakt: "we gaan er een kopen", kom je vervolgens tot de verrassende ontdekking dat dat makkelijker is gezegd dan gedaan: ze blijken overal uitverkocht! Alsof het om een broodje kaas gaat; die dingen zijn nog belachelijk duur ook. Uiteindelijk moeten we ervoor naar Groningen rijden. Wat je van ver haalt... Tjonge, het valt nog niet mee om thuis te raken in deze nieuwe techniek. Er gaat een hele nieuwe wereld voor ons open. Als jongere oudere moet je wel verdraaid je best doen om een beetje bij te blijven. We zitten tot midden in de nacht te zweten op de handleiding. Maar het moet gezegd worden: het is wel bere interessant!



Van Joost Overmars, een andere North Beach blogger, hoor ik van het bestaan van Blogpress. Een programmaatje dat het mogelijk maakt om op een iPad eenvoudig je blog bij te houden. Precies wat ik zoek! Dit stukje is mijn eerste probeersel. Mijn fototoestel is met mijn dochter mee op vakantie. Volgende keer krijgen we dus nog even het probleem hoe een eigen foto in te voegen. Als ook dat obstakel is overwonnen, dan kan ik, samen met mijn "padje" met een gerust hart op vakantie! - Posted using BlogPress from my iPad

70. Varen in Friesland

Zeiljachten worden steeds groter. Begon een jong stel vroeger met een tiendehands Valk of BM; tegenwoordig is het niet ongebruikelijk dat dat een nieuwe 36 voeter is. Soms niet gehinderd door enige kennis, voert de eerste zomervakantie met het eigen jacht gelijk al naar buitenlandse bestemmingen. Je wilt tenslotte niet onderdoen voor anderen. Na één seizoen blijkt de impulsaankoop vaak toch niet zo geslaagd. Nadat je een paar keer heel stoer met windkracht 7 met het water in de gangboorden hebt gezeild, willen vrouw en kinderen niet meer mee. En, het is toch wel een heel gedoe zo’n boot. Een caravan op de kant is goedkoper en makkelijker dan een jacht in de haven. Maar, er zijn ook nog echte liefhebbers. Mensen die een boot kopen omdat ze zeilen zo leuk vinden. Zij hebben geen groot en duur jacht nodig om te kunnen genieten, ze vinden het vaak leuk om zelf te klussen en ze hoeven niet persé ver weg. Voor dat soort mensen hebben we binnen de Nederlandse Vereniging van Toerzeilers het evenement “Varen in Friesland” bedacht. We hebben het nu tweemaal georganiseerd. De belangstelling is nog niet overweldigend geweest maar dat komt volgens ons vooral vanwege de eis dat de boot een maximale diepte van 1.35 m moet hebben. Het idee was dat je daarmee nog leuk alle kleine watertjes in Friesland kan doorkruisen. Maar hoeveel kleine, ondiepe boten zijn er tegenwoordig nog? Misschien moeten we noodgedwongen die eis in de toekomst toch wat gaan afzwakken.



 Wie komen erop af? Serieuze, bescheiden mensen met vaak een heleboel uiteenlopende interesses. Ze houden van fietsen, ze houden van de natuur, ze kamperen graag maar willen ook wel eens een verre vakantie zonder boot boeken. Soms zijn het beginnende zeilers die ervaring op willen doen. Zowel op het gebied van het zeilen en de regels op het water, als ook op het gebied van onderhoud aan de boot. Soms zijn het oudere mensen die vroeger hebben gezeild en hun oude hobby weer oppakken. Hele gezellige mensen zonder uitzondering. Het afgelopen weekend zijn we weer met een paar boten op stap geweest. Een stukje over het IJsselmeer zeilen, vaartjes in Friesland doorkruisen, sluizen en bruggen passeren, aan een landje van de Marrekrite liggen en dwars door een stad varen. Daarbij was het ook een weekend waarin weer volop tips en trucs werden uitgewisseld. Alle gereedschapskisten werden opengetrokken en vooral de mannen hebben gezellig met elkaar op elkaars boot en op de steiger gelegen om dingen te repareren, te stellen en te improviseren. 




Zo leer je elke keer weer bij.  Zijn we zelf van 33 voet terug gegaan naar 24 voet: nu we er op letten komen we meer mensen tegen die dat hebben gedaan: van groot naar klein. Het heeft ontegenzeggelijk veel voordelen. Als je een kleine boot met een niet te diepe kiel hebt, die ook geschikt is voor ruimer water, dan wordt je vaargebied oneindig veel groter. De boot is veel makkelijker te hanteren en onderhoud, stalling en klussen wordt ook veel simpeler en goedkoper. Nadelen zijn er natuurlijk ook: je moet geen hang naar ruimte en luxe hebben. Bovendien wordt je snelheid met een kortere waterlijn minder, dus moeten er ook geen overspannen verwachtingen van je actieradius zijn. Alleen als er aspiraties zijn om langdurig op je boot te gaan wonen, als je aan gezinsuitbreiding denkt en/of je de Oceaan wilt oversteken, dan zou ik zeker wél gelijk voor meer lengte en comfort kiezen…