119. Koop een boot...

Het is prachtig weer: eindelijk weer lekker klussen aan de boot!
Tenminste, dat vindt Bob. Ik houd er andere ideeën op na...



Heel luxe en zéér gemakkelijk om de boot zo achter het huis te hebben!

118. Te Water!

Eigenlijk hadden we de tewaterlating pas voor volgend weekend afgesproken, maar het wordt de komende week zulk mooi weer dat we ons niet langer konden beheersen.

Gelukkig had de havenmeester even tijd en zo ligt plotsklaps de boot weer achter het huis.
Nu is de winter echt voorbij en kan het zeilseizoen beginnen!

Klik hier voor het filmpje!

117. Nog niet...

De Sylke staat nog steeds op de kant. Vanwege o.a. allerlei drukke werkzaamheden voor de zeilclub zijn we nog niet helemaal klaar. De romp is wel gepoetst en de onderkant zit in de anti-fouling. De schroefas is gesmeerd en Bob heeft een nieuwe impeller gemonteerd. Hij is ook nog bezig met het 'inbouwen' van de nieuwe waterzak. Het water uit de vorige bleef stinken, wat we er ook mee deden. Helaas heeft de nieuwe zak een iets ander model zodat nu de aan- en afvoerende slangen ook aangepast moeten worden. Je moet er wat voor over hebben!

We kijken jaloers naar het filmpje van het eerste tochtje van de 'Parel'. Ook de 'Selia' ligt al kant en klaar te wachten. Wij hebben de tewaterlating afgesproken op 30 maart. Vooral ook omdat de bruggen pas op 1 april open gaan. Houden we het nog zo lang vol of vervroegen we de afspraak?

116. Poetsen!

Het is droog, het zonnetje schijnt en het is niet koud. Tijd om de Sylke uit haar winterslaap te verlossen! Het zeil eraf en daar komt ze te voorschijn.

Een hele dag boenen en poetsen en haar romp mag er weer wezen: ze spiegelt je tegemoet.


Dat alles onder het toeziend oog van Joris de hond. Hij houdt alle werkzaamheden vanuit de achterbak in de gaten en coördineert het geheel.

115. Video en HISWA

De technische ontwikkelingen staan niet stil. Onze videocamera is nog helemaal niet zo oud, maar HD of zelfs full HD, daar heeft hij nog nooit van gehoord. We hebben wel een full HD tv. Bovendien worden mijn filmpjes nog wel eens met een beamer op een groot scherm vertoond. Dan zie ik zelfs, dat de beelden niet meer zo heel scherp zijn.

Dus toch maar uitkijken naar een nieuwe camera. Uiteindelijk iets gevonden naar onze smaak en onze beurs. We nemen hem straks natuurlijk mee de oceaan over, maar dan moet er eerst proefgedraaid worden. Ons bezoek aan de HISWA is daar een mooie aanleiding voor. Voor het filmpje klik hier.

Speciaal voor Henk heb ik wat beelden gemaakt van Maarten; speciaal voor Kris van de Saffier... Speciaal voor alle anderen een paar beelden van Laura Dekker en Henk de Velde en van een droomjacht!

Als ik het filmpje bekijk op mijn grootbeeld tv, ben ik benieuwd of ik duidelijk een verschil zie.

114. Heineken Regatta

We zijn op St. Maarten. Het belangrijkste feest van het jaar komt eraan. De Heineken Regatta gaat van start en natuurlijk willen wij dat ook meemaken.


We liggen voor anker in Simpson Bay en langzaam maar zeker zien we het steeds drukker worden. Meer en meer megajachten verzamelen zich om ons heen. Met een bemanning die duidelijk ‘gezien’ wil worden. Ook arriveren er steeds meer deelnemers: van prachtige, dure racebakken tot eenvoudige huis-tuin-en-keuken jachtjes. Zo zien we opeens een huurboot, met de Friese vlag wapperend achterop, verschijnen. Op de romp staat met enorme plakletters vermeld: ‘Frisian Boys’. Dat vraagt om een nadere uitleg. Aan boord blijkt een man of acht te zitten die allemaal iets met het Skûtsjesilen te maken hebben. De schipper woont in hetzelfde dorp als wij… Nog spierwit, met alleen ernstig rood verbrande koppen; duidelijk vers ingevlogen vanuit Nederland en vast van plan om hoog op de ranglijst van hun klasse te eindigen.



De meeste schepen gaan ’s avonds door de Hollandse brug en liggen ’s nachts in de Lagoon. Met het gevolg dat de volgende morgen voor de brug een lange file van schepen ligt te drijven die allemaal op hetzelfde moment weer naar buiten willen. De automobilisten en voetgangers die voor de brug staan de wachten, maken zich nergens druk om. Geduldig laten zij de hele stoet passeren. Fantastisch om al die prachtige schepen langs te zien komen varen. Dat is nog eens andere koek dan onze natte HISWA of de vlootschouw van de Sneekweek.

De ‘serious fun’ van de Regatta duurt vier dagen maar de ‘echte’ hoofdwedstrijd duurt maar drie dagen. De eerste dag gaat van Simpson Bay, om het eiland heen, naar Philipsburg. De tweede dag vanaf Simpson Bay naar Marigot en de derde dag van Marigot terug naar Simpson Bay. We volgen de wedstrijd vanuit de verte. Er zijn diverse starts op verschillende tijdstippen, maar eigenlijk allemaal te ver weg om goed te kunnen volgen. Dat mag de pret niet drukken, daar is het niet minder gezellig om.

's Avonds komt het hele stel weer terug. In optocht door de brug met een joelende mensenmassa op de kant die voor ze applaudiseert. We staan eerste rang, direct achter de brug, op het balkon van de jachtclub en met een (sterk) drankje in de hand… Het meeste applaus krijgt nog een boot die als stunt achterstevoren door de brug vaart. Dat is gelijk onze absolute favoriet.



De tweede dag varen we zelf naar de finishplaats Marigot. We gaan op een strategische plek voor anker en zien de schepen vlakbij ons door de finish komen. ’s Avonds ligt het hele stel, inclusief de Zeevonk, in de Baai van Marigot. Hutje mutje, de ankers haken zowat in elkaar, maar nergens gaat het verkeerd. De taxibootjes varen af en aan naar de wal. Daar is het een enorme gezellige drukte. Feest, versiering, lichtjes, optredens, muziek, eten en drinken op straat en allemaal vrolijke mensen. Een belevenis om mee te maken. De sfeer is uiterst gemoedelijk; heel anders dan ik me tevoren had voorgesteld. Weinig ‘kouwe kak’ maar heel veel plezier en gezelligheid; het is gewoon een heel groot feest. Een aanrader die Regatta. Fantastisch om mee te beleven en helemaal om een keer zelf mee te doen.