Welkom 2013! Ik wens
iedereen een heel gezond, gelukkig en sportief nieuw jaar met heel veel
heerlijke vaardagen!
We gebruiken onze
kerstvakantie niet alleen om uit te rusten maar ook om een heleboel klusjes in
en rond het huis af te werken. Dit alles met het idee: wat nu klaar is,
hoeven we in het vaarseizoen niet meer te doen. In de vakantie is er eindelijk ook alle
tijd om de sociale contacten weer een beetje op orde te brengen. Zo kunnen we
straks in het voorjaar met een gerust geweten optimaal genieten van onze boot.
Er is ook behoefte aan een
beetje ontspanning. We willen het liefst iets leuks doen wat te maken heeft met
water. Naar Terschelling of Schiermonnikoog? Leuk, maar daar zijn we al zo vaak
geweest. Dat brengt niets nieuws meer. Na wat surfen over het net komen we op
het idee om naar het Duitse waddeneiland Borkum te gaan. Dat kan goed in een
dag en we zijn er nog nooit geweest. De veerboot vanuit Eemshaven vaart 's
winters niet zo vaak en op ongunstige tijden. Dus zit er niets anders
op dan naar Emden te rijden. Vanuit Friesland is dat natuurlijk prima te doen.
In Groningen de grens over en dan ben je er zo. Het maakt voor ons niets uit of
wij vanuit huis naar onze familie in Haarlem rijden of naar deze Duitse
havenstad. De afstand is hetzelfde.
De autorit verloopt
voorspoedig: het is vakantie én het is vrijdag, dus we hebben geen last van
files. Overal waar je in Emden kijkt zie je nieuwe auto’s: haventerreinen staan
er vol mee, treinen staan er vol mee en vrachtwagens rijden af en aan. Typisch
een doorvoerhaven. Wat nou 'recessie' en 'instorting van de-nieuwe-auto markt'?
Het is niet druk op de boot
en we zijn de enige Nederlanders. Dat zal zomers wel anders zijn. Het is eerst
nog wat mistig op de Eems, het motregent en er staat een flinke wind. De
stroom loopt tegen en dat alles zorgt voor een spray aan buiswater. Buiten op het
dek staan wij te genieten. Helemaal wanneer het na verloop van tijd droog wordt en een watering
zonnetje boven het Wad verschijnt.
Op Borkum rijden we met het
gratis treintje 7,5 km naar de stad. Het treintje heeft heerlijke ouderwetse
wagonnetjes met een open balkon en gelakte houten bankjes. Vooraan en achteraan
de trein een locomotief want het spoor loopt midden in de stad dood.
Het eerste wat in het centrum bij ons opkomt zijn de termen ‘Kurort’ en ‘vergane glorie’. Er staan prachtige grote gebouwen langs
de boulevard maar het merendeel ziet er wat minder goed onderhouden uit. Verder
barst het van de pensionnetjes en appartementgebouwen. De meeste eilandbewoners
verdienen op deze manier hun brood. Aan winkeltjes en restaurantjes geen
gebrek: keus genoeg voor de vakantiegangers. Er valt ons nog iets op: iedereen heeft hetzelfde aan: muts, sjaal, dik jack, handschoenen, lange broek en bergschoenen. Het lijkt wel of we verplicht in uniform lopen.
We doorkruisen het dorp, bekijken de winkels. wandelen over de boulevard en over het enorme strand. De vuurtoren moet natuurlijk ook
beklommen worden: 306 treden later en 60 meter hoog hebben we een prachtig
uitzicht over het eiland.
Als afsluiting nemen we een terrasje. We zitten in een tweepersoons strandstoel, naast de
terrasverwarming en met een fleecedeken over de knieën. We bestellen Irish
Coffee om warm te worden. Dit is genieten!
Wanneer we de terugreis aanvaarden wordt het al donker. Op de boot eten we een hapje en we turen naar de overvloedige verlichting van de Eemshaven op de wal. Een prachtig uitstapje waarvan we hebben genoten. Van de zomer opnieuw deze richting op, maar dan met onze eigen boot?