228. Driemaal is scheepsrecht

Vorige week viel bij de mast overeind zetten onderdeeltje nr. 1 overboord. Het onmisbare stukje zaling is ondertussen besteld en geleverd. Gisteren was het de beurt aan onderdeeltje nr. 2 om het ruime sop te kiezen. Het zit dit jaar niet mee en ik hoop niet dat dit een voorspelling inhoudt voor het nieuwe zeilseizoen. Enfin, dan maar verder met de tuin en een bezoekje brengen aan de kleine Niek. Ook heel erg leuk.

Vanmiddag was de tuin zover klaar en stortte Bob zich wederom op de boot. Het exacte missende onderdeeltje is bij de watersportwinkel niet te krijgen. Dat wordt dus een creatieve oplossing bedenken en wat knutselen. Vanmiddag genieten we eerst even van het nieuwe terras en van een koud glaasje witte wijn. Daarna, wonder boven wonder, lukt het eindelijk om het onderdeeltje in elkaar te krijgen. Of het de witte wijn is...?

Zoonlief wordt voor de derde maal opgetrommeld en hij is ook nog zo lief om te komen. Dank Michiel! Eindelijk zit alles zo het hoort en lukt het ons gedrieën de mast omhoog te zetten. Het kost wat moeite maar dan heb je ook wat...


227. Wat een week!

Vorig weekend stortten we ons na thuiskomst met de boot direct op de tuin.

Het huis is op veengrond gebouwd. In de loop der jaren is de grond rondom het huis  ingeklonken. De bestrating is vanwege het bovenliggende gewicht het meest gezakt. Nu, na vijftien jaar, ligt het niveau van de steentjes op sommige plekken wel 15 cm lager dan het huis. Dat maakt de stap van binnen naar buiten en v.v. wel erg groot... We waren al eerder van plan om de boel op te hogen maar door allerlei redenen is het daar steeds niet van gekomen.
'Now is the time!' Met het verlangen naar een loungeset, de komst van twee kleinkinderen (én de oppashond) wordt de noodzaak voor een groter en opgehoogd terras mét een nieuw hek er omheen opeens wel heel erg dringend.
De stratenmaker komt morgen. We hebben met hem afgesproken dat wij ervoor zorgen dat alle stenen  en een strook gras eruit zijn en dat er een berg zand en extra stenen voor hem klaarliggen zodat hij gelijk aan de slag kan. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan want de steentjes eruit halen is nog een hele klus. Gelukkig kan onze zoon helpen en zo gaan er in de loop van deze week ruim 4500 stenen door onze handen. We hebben daarna wel even last van spierpijn!

steentjes uithalen
Op ons 'echte' werk is het precies deze week voor zowel Bob als voor mij extreem druk, dus dat komt er ook nog bij. Even doorbijten dus...

En dan donderdag: D-day!
Dochterlief belt in de middag dat ze in het ziekenhuis ligt en is bevallen van een zoon. Ons eerste kleinkind Niek is geboren; met de keizersnede, maar moeder en kind maken het gelukkig uitstekend. Dat betekent natuurlijk dat we de dagen daarna zoveel mogelijk ritjes naar de kraamafdeling maken. We genieten van het kleintje en zijn nieuwbakken ouders.

Bob en Niek
Vandaag, tussen de buien door, stort Bob zich op de mast. Hij wil hem graag rechtop hebben staan, zodat hij voor verdere klussen aan de boot van niemand meer afhankelijk is en lekker zijn eigen gang kan gaan. Het topplicht, de windmeter, de marifoonantenne, de mast zelf, de katrolletjes, de lijnen en de splitpennen: alles wordt minitieus nagelopen. Dat gaat makkelijk omdat het windstil is en we de boot dwars op de steiger kunnen leggen. Zo kan je er goed bij.

controle van de top van de mast

Michiel komt weer even helpen, maar helaas... een onmisbaar onderdeeltje van de zaling gaat overboord en met geen mogelijkheid kunnen ze het nog terugvinden. De mannen zijn een uur lang met een schepnet in de weer; zonder succes. Morgen moeten we kijken waar we het onderdeel kunnen bestellen en dan gaan we een volgende poging wagen.

226. Te water

Dit is wel een hele vroege tewaterlating dit jaar: 15 maart!

Vorig weekend was het prachtig weer en hebben we de SYLKE razendsnel vaarklaar gemaakt. Dit weekend is het een stuk kouder en bovendien staat er een fikse bries. Dit was geen fijn weer geweest om te poetsen en te verven...
Gelukkig is het vandaag, in tegenstelling tot de weersvoorspelling, wel droog. We zijn op alles voorbereid: we hebben zeillaarzen, een dikke zeiloverall, muts, das, handschoenen en veel hete koffie bij ons.

Op de jachtwerf staan de booteigenaren niet echt te dringen om hun scheepje te water te laten. We zijn de eersten denk ik, en voor vandaag misschien ook gelijk de laatsten. Waarom zoveel haast? 1) Onze dochter is volgende week uitgerekend 2) Onze tuin gaat de week daarna op de schop  3) We willen uit de buurt zijn wanneer men met de scheepjes naast ons aan de gang gaat.
Zoals vanouds loopt de tewaterlating gesmeerd en voordat we het weten ligt de boot in het zoete nat. Even ontluchten en de motor loopt als een zonnetje.

Het is nog voor 1 april; de brugwachters zijn nog bezig aan hun winterslaap. We hadden ze gisteren  telefonisch kunnen waarschuwen, maar we laten ze nog maar even dutten. In plaats van een kort ritje door het dorp, nemen we nu de lange omweg via Terherne en Grou. Met de mast plat passen we keurig onder de enige lage brug op de route door. Er varen best nog wat scheepjes, het valt niet tegen. Een hele enthousiaste vrouw zit zelfs op het voordekje van haar motorkruiser, dik ingepakt, van de zon te 'genieten'. Hoewel het weekend is, vaart het vrachtverkeer op het Prinses Margriet Kanaal lekker door.

Op speciaal verzoek van onze Belgische zeilvriend Kris die vandaag ook zijn boot te water laat en gelijk erop blijft slapen (klik hier voor zijn website), hebben we een filmpje van onze belevenissen gemaakt. Dan heeft hij wat te bekijken als hij in zijn eentje, in de kou, in zijn kajuitje zit!




Na anderhalf uur varen zijn we thuis. De boot ligt weer in de achtertuin. Zo kan de trotse schipper haar mooi vanuit het slaapkamerraam in de gaten houden...

Hoewel het een fris tochtje was, hebben we enorm genoten. In de winter vergeet je hoe fijn het op het water is en hoe gek we met ons bootje zijn!


225. Was


Zoals het gisteren de warmste 8 maart was, is het vandaag de warmste 9 maart. Het is heerlijk weer en natuurlijk maken we daar goed gebruik van. We werken de hele dag lekker buiten, in het zonnetje, aan de boot.

Bob doet in de ochtend allerlei losse klusjes als de anodes vervangen, de schroefas, de schroef en de propeller van het log smeren, een kleine beschadiging wegwerken, de marifoonantenne monteren en de impeller vervangen.

nieuwe anodes
Daarna even gauw thuis lunchen en terug naar de boot voor een wat groter karwei: het in de was zetten van de romp. De romp is al schoon dus op zich gaat het best snel. De boot glimt ons aan het eind van de middag weer tegemoet.

de romp poetsen
de spiegel poetsen, met de voeten in de struikjes...
Halverwege de middag ga ik ook even helpen. Ik peddel op mijn fietsje naar de jachthaven. Onderweg kom ik rijen motoren tegen. De glimmende monsters zijn uit hun winterstalling gehaald; de eerste toertochten worden blijkbaar alweer georganiseerd. In de watertjes van het dorp wordt druk gevist. Groepjes kinderen hebben hun hengeltje uitgegooid. In de smalle hoofdstraat word ik bijna omver gereden door een wat oudere jongere die met een felrode cabrio flink de blits maakt.

Op de jachtwerf begint het eindelijk wat drukker te worden. Hier en daar staan auto's onder en tussen boten geparkeerd. De achterklep open: emmers, verfbakjes en doeken op de grond. Gezellig. Ik maak hier en daar een praatje.


Aan het eind van de dag gaan we moe en rozig, zelfs wat bruinverbrand in het gezicht, weer naar huis. Wat een top dag!


224. Kriebels

De temperatuur komt dichtbij de 15 graden, het zonnetje schijnt. We krijgen de kriebels; de bootkriebels. Voor ons dit weekend echter geen HISWA maar klussen aan de boot. De keus is moeilijk: aan de ene kant willen we met dit mooie weer geen uren in de auto zitten; aan de andere kant houden een heleboel bekenden van ons (waaronder Lars) vandaag een lezing in het zeiltheater. Het is jammer om dat  te missen. Bovendien draait onze eigen film in de stand van de Toerzeilers. Ook altijd leuk om te zien. We kiezen toch maar voor de boot. We krijgen het binnenkort nog druk genoeg en klaar is klaar.

stand van de Toerzeilers op de HISWA
Als ik door het dorp naar de jachthaven fiets, merk ik dat het op straat levendiger is dan anders. Kinderen zijn met hun stepjes en fietsjes in de weer. Jonge ouders lopen achter de kinderwagen; één  vader zelfs in T-shirt en korte broek. De mensen met groene vingers zijn in de tuin bezig met mesten, knippen en harken. Ik kom Duitse auto's tegen: bootjesmensen ook op weg naar hun boot? Ons 's winters zo rustige dorpje maakt zich langzaam klaar voor een hopelijk prachtig vaarseizoen.

Bij de jachthaven is het stil. Een oudere man ligt onder zijn boot de antifouling erop te smeren. We zien alleen de schoenen, maat 43.

kleed eraf
Wij gaan ook een beginnetje maken met het nieuwe seizoen. Eerst het dekkleed eraf. Dan even een sopje over de romp en het onderwaterschip schuren. Morgen de romp in de was en de antifouling erop. Laten we maar doorpakken.

schuren
Eerstdaags wordt ons kleinkind geboren en zijn we even niet zo bezig met de boot. Maar de klok tikt wel door: de SYLKE moet rond 1 april te water.
Dit voorjaar gaan we de tuin renoveren. De veengrond is zoals verwacht erg ingeklonken. De houten vlonders beneden bij de steiger heeft Bob vorig jaar al vernieuwd en opgehoogd. De terrastegels zijn ook steeds dieper weggezakt; we hebben ondertussen bijna een trapje nodig als we de tuin in stappen. Er moet zeker 10 tot 15 cm zand bij. Dit betekent dat alle bestrating rondom het hele huis eraan moet geloven: de oprit, langs de zijkanten van het huis en het terras in de achtertuin.

beetje verzakt?
Omdat we dan toch bezig zijn, maken we het zitgedeelte gelijk een stukje groter. 
Kan ik er eindelijk een loungeset op kwijt...

de houten stokjes in het gras
geven de nieuwe grootte van het terras aan
Wij doen zelf het voorwerk: alle steentjes eruit en het gras uitsteken. De rest wordt gedaan. Daarna zetten we zelf weer een hek. We hebben het vorig jaar weggehaald toen onze laatste hond overleed. Nu moet het hek weer terug (en nog een stukje hoger ook) vanwege onze oppashond en straks de twee kleinkinderen. Ik moet er niet aan denken dat zij in het water belanden.
Geen idee hoe lang de renovatie gaat duren en hoeveel rommel het met zich meebrengt. Het zou mooi zijn als het snel klaar is. Dan kunnen we er gelijk met ons allen lekker van genieten.

De brugopening van 1 april valt  dit jaar op een dinsdag. Het zou handig zijn als de bruggen het weekend ervoor al bediend worden, maar ik vrees dat men zich strikt aan de datum houdt. Dat wordt dus voor 1 april een eind omvaren of wachten tot na 1 april en dan door het dorp via de korte route  naar huis. Ik ben benieuwd hoe lang we dat geduld kunnen opbrengen!