281. Klaar!

Ondanks het slechte weer is het Bob dit weekend toch gelukt om al zijn voorgenomen klussen af te werken. Het onderwaterschip zit in de antifouling, het mangat is afgekit en de accu's staan weer terug op hun plaats. De accu's hebben de hele winter in de garage gestaan zodat Bob ze regelmatig kon opladen. Dat schijnt hun levensduur te verlengen.

De SYLKE is nu klaar om het water in te gaan. Aankomende vrijdag, Goede Vrijdag, is het zover. Daarna varen we haar naar huis en kan Bob met de antenne aan de slag. Er moet een nieuwe antenne bovenaan de mast gemonteerd worden en de huidige antennedraad wordt vervangen door een dikker exemplaar. Dit zou onze jarenlange problemen met de AIS moeten oplossen. Onze antenne lijkt niet krachtig genoeg. Als we een langere oversteek maken en te ver van een grondstation af varen, wordt op sites als Marine Traffic en Vessel Finder onze route plotseling afgebroken en worden we onzichtbaar. Bovendien wordt, waarschijnlijk vanwege onze geringe uitzendkracht, ons MMSI-nummer regelmatig gekaapt. Door een binnenvaartschip. We hebben goede hoop dat als we wat krachtiger kunnen uitzenden, deze problemen voorgoed voorbij zijn.

De mast ligt plat op het dak, dus daar kunnen we nog mooi bij, het is een voordeel dat we de mast zelf omhoog kunnen zetten. De oude draad moeten we uit de mast trekken en de nieuwe erin schuiven. Hopelijk is hij niet te dik... Vervolgens moet de draad tussen het plafond door. Dat wordt nog wel even een dingetje, want erg veel ruimte zit er niet. We zullen het zien en beleven!

Staat de mast eenmaal weer omhoog, dan kunnen we opbouw schoonmaken en in de was zetten.
Ik ben zeer benieuwd hoe onze nieuwe buiskap, het nieuwe huikje en de nieuwe spatzeiltjes zullen staan!

280. Aan de slag

Eindelijk is ook de SYLKE van haar winterkleed verlost.
Ze heeft alle stormen, regen-, sneeuw- en  hagelbuien van de afgelopen winter goed doorstaan. Als herboren komt ze onder het zeil te voorschijn; ze staat fier recht op haar bok en lijkt veel zin in het nieuwe vaarseizoen te hebben!

daar is ze weer!

Er zitten wat scheurtjes in een raampje van de wintertent. Het is ons niet duidelijk of dat door een zwakke plek in het plastic komt of dat het raampje ergens tegenaan heeft geklapperd. Het kan niet de schuld van de zeerailing zijn want Bob haalt 's winters alle scepters uit het gangboord. Dat kan met een enkel schroefje en dat doet hij juist zodat de tent mooi strak naar beneden kan hangen en er geen gaten of waterzakken in het zeil ontstaan. Gelijk maar doorpakken en de tent naar de zeilmaker brengen. Als we hem in het najaar weer nodig hebben, is dat probleem in elk geval opgelost!

Het eerste karweitje dat Bob aanpakt is het dieseldicht maken van het mangat van de dieseltank, deze hebben we in het najaar leeggehaald en schoongemaakt. De tank wordt nogmaals aan de binnenkant gedroogd en dan kan hij hermetisch afgesloten worden. Bob polijst eerst met een Scotchbrite schuurpad de rand. Daarna smeert hij een dun laagje vloeibare pakking op zowel de rand als de deksel. Dan de dieselbestendige rubberen pakking ertussen en met 16 schroeven de boel dichtschroeven. Arme Bob moet met losse dieseltankjes de ladder op en de ladder af om zo de dieseltank van de boot weer te vullen. Ruim 40 liter gaat erin. Het mangat lijkt goed dicht te zitten, maar voor de veiligheid zet hij er voor de nacht een kratje onder. Mocht het toch nog gaan lekken...

mangat, lekkratje en zwaard

Het midzwaard heeft de hele winter bij ons in de garage gelegen zodat Bob alle tijd had om het eens goed onder handen te nemen. Oude antifouling eraf, gelcoat bijwerken, schuren, Primocon en daarna weer nieuwe antifouling erop. Hetzelfde heeft hij in het najaar met de binnenkant van de zwaardkast gedaan. Het zwaard ziet er weer uit als nieuw en hangt op zijn plaats alsof er niets gebeurd is.

Het volgende karwei is de motor. Hij vervangt de grof en fijn dieselfilters en hij maakt het glas van de waterafscheiding schoon. Onderin zit een beetje drab. Het ontluchten van de motor gaat gelukkig van een leien dakje. Daarna nog een nieuwe impeller erin en hij is weer dik tevreden.

Daarna is het tijd om de romp met een sopje af te nemen en met een cleaner/wax schoon te maken en te poetsen. Met de machine uitpoetsen en met de hand nog even opwrijven. De romp voelt spiegelglad en glimt als snot; daar doe je het voor!

je kan je haar erin kammen...

Volgend weekend is het onderwaterschip aan de beurt. Helaas, de antifouling die wij altijd gebruiken (Hempel mille+) mag niet meer. We schakelen over op de Epifanes copper cruise, want die is in elk geval goedgekeurd tot 2022. Dat moet nog wel even gekocht worden (wat een geld voor zo'n klein blikje), samen met een nieuw stoomlicht. Ondanks dat we hem met een houten kapje hebben proberen te beschermen, is hij van de winter toch weer gesneuveld...

279. Bijna... maar nog niet helemaal

Collega bloggers hebben al meerdere stukjes geschreven over het vaarklaar maken van hun boot, maar van mijn hand is nog niets verschenen. Hoe dat zo komt?
We hebben het een paar weekenden druk gehad met andere dingen. Zoals bijvoorbeeld parket leggen bij onze dochter...

passen en meten

Het afgelopen weekend was ik, voor de zoveelste keer deze winter, ziek. Sinds ik op mijn twee lieve kleinkind(baby's) pas -die elk naar een ander kinderdagverblijf gaan- ben ik nog nooit zo vaak ziek geweest. Er moet een verband zijn... Elk virus dat daar rondwaart pikken ze volgens mij op en nemen ze als een cadeautje vrolijk mee naar oma. Het moet gezegd worden, ze komen er zelf ook niet ongeschonden vanaf, maar ik vind het een beetje overdreven van ze... al die beestjes verzamelen en vervolgens aan mij geven hoeft echt niet.

Komend weekend moet het er met de SYLKE toch van komen. Het dekzeil gaat eraf, het mangat moet weer hermetisch dicht en er moet gepoetst en gewreven worden. Het weekend erna is de antifouling aan de beurt. Dan is er weer stof genoeg om over te berichten.

De voorbereidingen voor onze meivakantietocht voor de Toerzeilers is ook in gang gezet. Bob heeft met alle deelnemers contact gehad en de uitnodiging voor het droge palaver is verzonden.
Bij de jachthaven in Makkum is een ligplaats voor het seizoen gereserveerd; we krijgen weer reuze zin in het zeilen en kunnen niet wachten tot de boot in het water ligt!

Sailingsylke ligt in Auckland op de start te wachten

O ja, en passent met mijn bootje 'Sailingsylke' morgen (dinsdag-) avond om 21.00 uur starten in Leg 5 van de Volvo Ocean Race. De tocht gaat ditmaal van Nieuw-Zeeland, langs de ijsbergen, om Kaap Hoorn naar Brazilië. Het wordt ongetwijfeld de zwaarste etappe van allemaal.

U doet nog niet mee? Doen! U kan op elk moment instappen. Ik waarschuw u: het werkt verslavend om aan een virtuele zeilwedstrijd deel te nemen (zie 'Virtual Regatta.com'). Er doen wereldwijd al bijna 183.000 mensen mee, dus je zou bijna denken dat het leuk is...  Nog leuker is het om samen met een familielid/vriend/kennis/collega mee te doen en vervolgens elkaars boten in de gaten te houden. Lachen als de ander op de kust loopt of een dag lang met een verkeerd zeil zeilt (en natuurlijk heel gemeen niets zeggen...), balen als de ander mijlen voor ligt. En dan elke etappe proberen om weer een stukje hoger in de ranglijst te eindigen. Ongemerkt doe je een heleboel tactische, meteorologische en topografische (zeil)kennis op.
Kris: je hebt nu echt geen excuus meer! Probeer het eens! En jut Robby op: kunnen jullie ook op het droge tegen elkaar strijden!