366. Middelburg






Gisteravond stonden we vanaf half acht bij het grote meezingfeest op het plein. Eerst zijn er wat optredens voordat het publiek drie uur lang mag meezingen. Nou ja, zingen... Hoe later het wordt, hoe meer het lallen en brullen wordt want het bier vloeit rijkelijk. Het hele plein staat bomvol, blijkbaar is dit een heel bekend feest waar de mensen van heinde en verre op af komen. Het wordt een latertje, het is half een voordat we in bed liggen.

Vanmorgen vertrekken we na de koffie. Het wordt eb, het water staat al laag. Onder de brug staat 1.60m water. De Noest steekt 1.50m en kan er dus nog net door. Jammer dat de havenmeester niet vertelt (of niet weet) dat het na de brug ondieper is. De dieptemeter van Nico blijft steken op 1.20m. Maar niet alleen de dieptemeter blijft steken, de boot ook. Nico ligt plotsklaps stil en moet zich met veel motorvermogen een weg door de modder ploegen...

Voor de zeesluis liggen al wat boten te draaien. We moeten een tijdje wachten voordat hij voor ons open gaat. We passen er net met ons allen in. Daarna gaan we in optocht met de Blauwe Golf door alle bruggen.

In Middelburg melden we ons bij de havenmeester en krijgen we een plekje aan de Kinderdijk. Het is even wachten voordat de brug opengaat en in de tussentijd schuiven vijf boten van de Kolibri-club aan. Met daarop verschillende bekenden natuurlijk... We komen te liggen in een soort grachtje, vlakbij het centrum van de stad. Het is er vrij stil. Alleen rubberbootjes en de rondvaartboot komen langs. We hebben ons nog maar net geïnstalleerd of we zien aan de overkant twee oud-collega's van Bob langslopen. Zij liggen hier ook met hun boot. De boten-wereld is maar klein.








Het is zondag, maar in Middelburg is het kermis en zijn alle winkels open; je kan bijna over de hoofden lopen, zo druk is het. Het is een leuk centrum: groot, langgerekt met heel veel leuke winkeltjes en pleinen. Er staan weer de mooiste oude huizen langs het water. Heel goed onderhouden, met schitterende gevels en prachtige spreuken, heel kunstig boven de deuren geschilderd. De VOC heeft hier veel rijkdom gebracht. Wat dat betreft lijkt het erg op Goes.

We doen boodschappen en koken een lekkere warme maaltijd. Het waait hard, dus we eten voor de afwisseling eens een keer binnen, onderwijl gezellig luisterend naar de radio, naar een verslag van de Olympische Spelen. Later maken we met ons allen nog een ommetje door de buurt. Nico heeft prachtige smalle, oude steegjes ontdekt waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan.


















































Maandag ontbijten we met ons vieren in de plaatselijke HEMA: voor twee euro per persoon. Daar kunnen we het zelf niet voor maken... We winkelen en we verkennen de stad. We bekijken de abdij. Zover dat mogelijk is, want er is een begrafenisplechtigheid gaande wat door langdurig plechtig 
klokgelui kenbaar wordt gemaakt.




















Ja, het heeft vannacht hard gewaaid en het heeft de hele verdere dag ook flink gewaaid, maar tegen alle verwachtingen in hebben we de hele dag in een shirtje buiten gezeten. We hebben niets te klagen.

- Posted using BlogPress from my iPad

Geen opmerkingen:

Een reactie posten